กลับมาการวิพากษ์วิจารณ์งานวิจัยเรื่อง “สมาธิในพระไตรปิฎกวิวัฒนาการการตีคำสอน เรื่อง สมาธิในพระพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาทในประเทศ” คณะผู้วิจัยก็คือ วริยา ชินวรรโณและคณะต่อไป ซึ่งในบทความนี้ เป็นข้อผิดพลาดประเด็นที่ ๕
ข้อผิดพลาดประเด็นที่ 5
ข้อผิดพลาดประเด็นที่ 5 คือ ข้อความนี้
แล้วเกิดมีจุดสว่าง ณ ศูนย์กลางกายนี้เรียกว่า ดวงปฐมมรรค
ข้อความนี้ผิด เพราะว่า ในการปฏิบัติตามวิชาธรรมกายของจริงแล้ว เมื่อท่องสัมมาอะระหังไปสักพักหนึ่ง
พอใจหยุดนิ่งถูกส่วนแล้ว คือ หยุดที่ฐานที่ 7 นานพอสมควร ก็จะเห็นดวงปฐมมรรคประมาณเท่าไข่แดงของไข่ไก่ ไม่ใช่มีจุดสว่างเกิดขึ้น แต่จะเห็นดวงปฐมมรรคก่อน
ต่อจากนั้น ก็ต้องสมมุติใจของเราเป็นเข็มเย็บผ้า แล้วส่งเข็มใจลงไปกลางดวงปฐมมรรค แล้วนึกให้เห็นจุดเล็กใสเท่าปลายเข็ม ไม่ใช่ว่า จะเกิดจุดสว่าง แต่เกิดเป็นดวงขึ้นมาเลย
ข้อผิดพลาดประเด็นที่ 6
ข้อผิดพลาดประเด็นที่ 6 คือ ข้อความนี้
ใจก็หยุดนิ่งอยู่กลางดวงนั้น เมื่อดวงนี้แตกไป ก็จะเกิดขึ้นใหม่เรียกว่า “ดวงศีล” เมื่อดวงศีลแตกไปก็เป็น “ดวงสมาธิ” เมื่อดวงสมาธิแตกไปก็เป็น “ดวงปัญญา” จากดวงปัญญาแตกไปเป็น “ดวงวิมุตติ” เมื่อดวงวิมุตติแตกไปก็จะเห็นอีกดวงหนึ่งเรียกว่า “ดวงวิมุตติญาณทัสสนะ
ข้อความนี้ยิ่งผิดขึ้นไปอีก แสดงว่า คนเขียนหรือคุณยงยุทธ์นี่ไม่รู้จักวิชาธรรมกายหรอก แกนั่งเทียนเขียนของแกไปเรื่อย เพื่อขายหนังสือแต่เพียงอย่างเดียว
ก็มีคนโง่ไปซื้อหนังสือของแกมาอ่าน จนเอามาอ้างในงานวิจัยนี่แหละ
ในทางปฏิบัติแล้ว ดวงทั้ง 6 ดวงนี้ คือ ดวงปฐมมรรคหรือดวงธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน ดวงศีล ดวงสมาธิ ดวงปัญญา ดวงวิมุตติ และดวงวิมุตติญาณทัสสนะจะมีขนาดเท่ากัน แต่มีความละเอียดต่างกัน ซ้อนกันอยู่
ดวงที่ละเอียดมากที่สุดจะอยู่ในสุด ดวงที่หยาบขึ้นมาก็จะนอกออกมาเรื่อยๆ
ดังนั้น ถ้าไม่พิจารณาอย่างละเอียดก็จะนึกว่า มีดวงเดียว เพราะ การซ้อนกัน ความละเอียดต่างกันจึงซ้อนกันได้สนิท [อย่าพยายามเอาหลักการของวิทยาศาสตร์เข้าไปจับ มันคนละเรื่องกัน] ดวงทั้ง 6 ดวงนั้น มีจุดศูนย์กลางจุดเดียวกัน
จุดศูนย์กลางจุดเดียวกันนี่แหละคือ ทางสายกลาง เพราะ ธรรมะทุกหัวข้อในพระไตรปิฎกมีลักษณะเป็นดวงทั้งสิ้น และมีจุดศูนย์กลางเดียวกัน จะพิจารณาหัวข้อธรรมะข้อไหนก็ไปส่งใจไปที่จุดศูนย์กลางจุดเดียวนี่แหละ
ความสำคัญก็คือ “ใจ” ถ้าใจเราต้องการศึกษาธรรมะข้อใด เราก็จะเห็น “ดวง” ของธรรมะข้อนั้น
และก็ไม่ใช่ว่าดวงทุกดวงของข้อธรรมะ จะมีสีขาวใสเหมือนกันหมด เพราะ ดวงเจ็บ และดวงตาย มีสีออกไปทางดำ คือ ดวงเจ็บนี่เกือบดำ แต่ดวงตายนี่ ดำสนิท
เฉพาะข้อความส่วนนี้ จะเห็นได้ว่า วิชาธรรมกายอธิบายคำว่า “ทางสายกลาง” ได้ถูกต้องอยู่เพียงสายเดียวเท่านั้น สายพอง-ยุบนี่ ลองไปอ่านดูเหอะ หนังสือทุกเล่มอธิบายไม่ได้เลย อธิบายมั่วไปมั่วมา
ยกตัวอย่าง สายพอง-ยุบนี่ยืนยันแบบเอาเป็นเอาตายว่า สติปัฏฐาน 4 นี่เป็น เอกายนมรรค คือ ทางสายเดียว แต่ไม่เคยมีใครอธิบายให้เห็นอย่างเป็นวิชาการได้แม้แต่คนเดียวว่า
กายานุปัสนาสติปัฏฐาน
เวทนานุปัสนาสติปัฏฐาน
จิตตานุปัสนาสติปัฏฐาน
ธรรมานุปัสนาสติปัฏฐาน
เป็นทางสายเดียวอย่างไร เพราะ มี 4 หัวข้อใหญ่ แต่ละหัวข้อก็มีแยกย่อยลงไปอีก แล้วเป็นทางสายเดียวอย่างไร
นอกจากนั้นแล้ว หลักธรรมที่เป็น “เอกายนมรรค” นี่ ไม่ใช่มีเพียงสติปัฏฐาน 4 แต่เพียงหมวดเดียวเมื่อไหร่ มรรค 8 ก็ใช่ โพธิปักขิยธรรม 37 ประการนี่ก็ใช่ ไม่รู้กี่หัวข้อธรรมะ จะเป็นทางสายเดียวได้อย่างไร
แต่ถ้าอธิบายแบบวิชาธรรมกายก็ง่ายๆ เลย ดังได้กล่าวมาแล้ว หัวข้อธรรมะทุกหัวข้อมีลักษณะเป็นดวง มีจุดศูนย์กลางร่วมกัน คือ จุดเล็กใสเท่าปลายเข็มที่ฐานที่ 7 เหนือสะดือของใครของมัน 2 นิ้ว
จะพิจารณาหัวข้อธรรมะอะไร ก็ลงไปที่จุดจุดเล็กใสเท่าปลายเข็มที่ฐานที่ 7 เหนือสะดือนี้ นี่แหละ คือทางสายกลาง
มีพุทธวิชาการที่ศรัทธาสายพอง-ยุบ พยามแปลงกายเป็นศรีธนญชัยในยุคปัจจุบัน คือ ไปแปล “เอกายนมรรค” ว่า เป็นทางที่ดำเนินไปได้ทีละคน
เอา........ก็ดันทุรังกันไป
กลับมาเข้าเรื่อง
การที่จะทำให้เห็นดวงศีล วิชาธรรมกายขนานแท้และดั้งเดิมต้องทำแบบนี้
เมื่อเราเห็นดวงปฐมมรรคแล้ว ก็ต้องให้สมมุติว่า ใจของเราเป็นเข็มเย็บผ้า หรือเข็มเย็บผ้าคือใจของเรา แล้วส่งเข็มใจเข้าไปกลางดวงใส ท่องใจ หยุดในหยุด
ต่อไป นึกให้เห็นจุดเล็กใสกลางดวงใส เมื่อเห็นจุดเล็กใสแล้ว ก็ต้อง “นึก” ให้จุดเล็กใสว่างออกไป ถึงจะเห็น “ดวงศีล”
ตอนที่เห็นดวงศีลนี่ ไม่ใช่ว่าดวงปฐมมรรคจะแตกออกไป ก็ยังอยู่ที่เดิมนั่นแหละ ที่ใจเราไม่ได้สนใจดวงปฐมมรรคแล้ว ดวงอื่นๆ ก็ปฏิบัติเช่นเดียว
ถ้าใครก็ตามเห็นดวงปฐมมรรคแล้ว เอาใจหยุดนิ่งที่กลางดวงอย่างเดียว ไม่นึกให้เห็นจุดเล็กใส ไม่นึกให้จุดว่างออกไป ให้ทำไปอีกร้อยชาติ แสนชาติก็ไม่เห็น “ดวงศีล”
ไม่มีเอกสารของสายวิชาธรรมกายฉบับใดที่หลวงพ่อวัดปากน้ำ และคณะสานุศิษย์ของหลวงพ่อ ที่บอกว่าดวงหนึ่งแตกไป ก็จะเห็นดวงอื่น
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับวิชาธรรมกายแบบขาดความรับ ผิด ชอบสุดๆ คุณยงยุทธนี่แกไม่ควรเขียนหนังสือขาย ให้คนเอามาอ้างอิงในงานวิจัยเลย
********************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น